Ο μήνας Μάιος είναι ταυτισμένος στη συνείδηση των Ελλήνων με δύο από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του Ελληνισμού. Την έναρξη της τελευταίας φάσης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους.
Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των Γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους φτάνουν στις 353.000 αθώων ψυχών.
Ανάμεσα τους γυναικόπαιδα και νήπια, σε ένα έγκλημα που ο θύτης ακόμα δεν έχει αναγνώριση το έγκλημα που διέπραξε. Για τους ποντιακής καταγωγής Έλληνες, ο συμβολισμός της 19ης Μαΐου έχει αποκτήσει ιερό περιεχόμενο και χαρακτηριστικά παν εθνικού προσκλητηρίου. Φέτος λόγου πανδημίας, οι εκδηλώσεις μνήμης θα είναι διαφορετικές, ο τρόπος όμως, με τον οποίο προσεγγίζουμε το χρέος μας για αναγνώριση της Γενοκτονίας παραμένει πάντοτε ο ίδιος. Με την ίδια ευθύνη θα τιμήσουμε και φέτος την ημέρα μνήμης. #Δεν ξεχνώ #Genocide 100+1χρόνια
Κομνηνός Γεώργιος, Τομεάρχης πολιτισμού Ελληνική Λύση Κυριάκος Βελόπουλος
