Η μητέρα του συγκυβερνήτη του F – 4 Φάντομ, που συνετρίβη στην Ανδραβίδα, Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα αποχαιρέτησε το παιδί της με τον πιο συγκλονιστικό και ανατριχιαστικό τρόπο στην εξόδιο ακολουθία και έκανε όλους όσους ήταν στην εκκλησία να ξεσπάσουν σε κλάματα.
Στους επικήδειους που εκφώνησαν στον ιερό Ναό Προφήτη Ηλία στο Πικέρνι Αρκαδίας ο πατέρας και η μητέρα του πιλότου του F – 4 Φάντομ, που συνετρίβη στην Ανδραβίδα έβγαλαν την τεράστια θλίψη, την οδύνη, τον απίστευτο πόνο που νιώθουν για την απώλεια του παιδιού τους και έκαναν όλο τον κόσμο που ήταν στο ναό να δακρύσει.
Ανάμεσά τους η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός μα και όλοι όσοι τους άκουσαν δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τα δάκρυά τους.
Πρώτος αποχαιρέτησε τον πιλότο του F – 4 Φάντομ, που συνετρίβη στην Ανδραβίδα ο πατέρας του.
Όπως είπε, το μόνο παρήγορο είναι πως «πέθανε όπως επιθυμούσε».
«Ο Μάριος σαν νέος άνθρωπος είχε καταφέρει να πετύχει κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Κάτι που δεν είναι εφικτό για τους περισσότερους από εμάς. Να εκμηδενίσει το εγώ του. Το είχε σβήσει από το λεξιλόγιό του. Υπήρχε μόνο το “εσείς”. Δεν ήθελε να πηγαίνει ταξίδια στο εξωτερικό, ίσως για να μην αποχωριστεί την πατρίδα. Πέρσι μόνο μου ζήτησε να πάμε στην Αμερική να δει τον αδερφό το. Δεν εγκατέλειψε και δεν συνέκρινε την Ελλάδα με καμία άλλη χώρα στον κόσμο. Μακάρι, εύχομαι να τον μνημονεύει η πατρίδα κάπου-κάπου. Ίσως έτσι αναπαύεται καλύτερα η ψυχή του. Και όπως μου έλεγε όταν τον ρωτούσα για τον μισθό του, “πατέρα, η Ελλάδα δεν μου χρωστάει, εγώ μόνο στην Ελλάδα” μου έλεγε. Πιστεύω ότι το χρέος του το πλήρωσε. Το μόνο παρήγορο ότι πέθανε όπως επιθυμούσε. Νωρίς αλλά γεμάτος Ελλάδα. Καλό σου ταξίδι αγάπη μου».
Στη συνέχεια ακολούθησε η μητέρα του. Ο αποχαιρετισμός της ήταν σπαρακτικός.
Μίλησε με δάκρυα στα μάτια για την καλοσύνη του παιδιού του, για την αγάπη του για την Πολεμική Αεροπορία και του είπε το δικό της συγκλονιστικό αντίο.
«Μάριε αγόρι μου γλυκό αστέρι της ψυχής μου πάντα χαμογελαστός ποτέ δεν με είχες στενοχωρήσει. Ήρεμος και χαμογελαστός. Δεν παραπονιόσουν ποτέ και για τίποτα. Ήσουν δοτικός. Ήσουν ο γιος που θα ήθελε κάθε μάνα στην αγκαλιά της, ο καλύτερος αδερφός για τα αδέρφια σου ο καλύτερος εγγονός για τους παπούδες σου, ο καλύτερος σύντροφος για την κοπέλα σου την Ζωή μας. Από μικρός ήθελες να γίνεις πιλότος.
Λάτρευες την ταχύτητα τις μηχανές τα αεροπλάνα. Έθεσε ψηλούς στόχους και και τα κατάφερες. Έγινες ο Ίκαρος της καρδιάς μας. Όλη η Ελλάδα βλέπει το πρόσωπό σου και φωνάζει Αθάνατος. Εσύ και ο Στάθης δεν θα ξεχαστείτε ποτέ. Θα σας κουβαλάει όλη η Ελλάδα στην ψυχή της. Για μένα ήσουν, είσαι και θα είσαι το παιδί μου. Ο Αγγελάκος μου, ο Άγγελός μου που τόσο θαύμαζα. Και πόσο περήφανη με έχεις κάνει. Και πόσο να ξερες θα μου λείψεις.
Θα αφιερώσω δυο στίχους στον Μάριο, στον Στάθη σε όλους τους πολίτους που χάθηκαν και θα συνεχίσουν να πετάνε για την πατρίδα μας. Ο αετός πεθαίνει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός. Καλό ταξίδι παιδί μου και όσο αναπνέω δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Ο γιος μου Μάριος πέθανε υπέρ πατρίδος! Αθάνατος!», είπε η μητέρα του πιλότου του F – 4 Φάντομ.
