Προτάσεις: Γεωργία Σκονδράνη
Σε εξέλιξη βρίσκεται η πρώτη διαδικτυακή φάση του 23ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και με μόλις 3 ευρώ μπορούμε να απολαύσουμε αξιόλογα φιλμ μέσα από την online πλατφόρμα του.
Οι προτάσεις του notesfromlife για σήμερα:
The Mole Agent/ Μυστικός Πράκτορας (2020)
Σκηνοθεσία: Maite Alberdi
Μια γυναίκα ανησυχεί για τις συνθήκες που επικρατούν στο γηροκομείο όπου διαμένει η μητέρα της και ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Ρομούλο, που έχει αναλάβει την υπόθεση, προσλαμβάνει τον ογδοντατριάχρονο Σέρχιο, αναθέτοντάς του να διεισδύσει στο γηροκομείο ως τρόφιμος και να συλλέξει πληροφορίες. Ο Σέρχιο θα βρεθεί σύντομα διχασμένος ανάμεσα στην αποστολή του και στην ολοένα πιο έντονη συναισθηματική εμπλοκή του με τους υπόλοιπους τρόφιμους. Ένας στιλάτος συνδυασμός ντοκιμαντέρ παρατήρησης και κατασκοπικής ταινίας, με υποδειγματική κινηματογράφηση και απολαυστικούς χαρακτήρες. Ένας ευρηματικός στοχασμός για τη συμπόνια και τη μοναξιά, ο οποίος τρυπώνει στη καρδιά σου και δεν λέει να φύγει.
Double Income Kids/ Παιδιά για δυο Μπαμπάδες (2019)
Σκηνοθεσία: Hendrik Schäfer
Παρακολουθούμε από απόσταση αναπνοής την ιστορία ενός ζευγαριού ομοφυλόφιλων Ισραηλινών, οι οποίοι ετοιμάζονται να αποκτήσουν δίδυμα μέσω μιας παρένθετης μητέρας από τις ΗΠΑ. Για έναν χρόνο γινόμαστε μάρτυρες της καθημερινότητας του ζευγαριού στο Ισραήλ και του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα οικονομικά, ιατρικά, κοινωνικά και θρησκευτικά εμπόδια που ορθώνει η ισραηλινή κοινωνία στην προσπάθειά τους να βιώσουν το συναίσθημα της πατρότητας. Γεμάτη οικειότητα και αναζωογονητική ειλικρίνεια, η ταινία εγείρει μια σειρά από ερωτήματα για τις κοινωνικές νόρμες και το πνεύμα της εποχής μας, αφήνοντας παράλληλα μια αισιόδοξη νότα: η έννοια της οικογένειας ξεφεύγει σταδιακά από τους μονοδιάστατους ορισμούς, η αντίσταση απέναντι στο «βιολογικό πεπρωμένο» είναι ολοένα πιο ορατή.
Bloody Nose, Empty Pockets/ Μύτη ανοιγμένη άδειες τσέπες (2020)
Σκηνοθεσία: Bill Ross & Turner Ross
Μακριά από τα αστραφτερά φώτα του Λας Βέγκας, ένα παραδοσιακό μπαρ –ένας θύλακας πραγματικότητας σε μια πόλη τεχνητής ευτυχίας– ρίχνει αυλαία. Τέλος εποχής για έναν τόπο εθελούσιας εξορίας, που καλωσόριζε όσους ήθελαν να κρυφτούν από τα φώτα της ράμπας. Ένα ετερόκλητο μωσαϊκό από μοναχικές υπάρξεις, σε αυτόν τον ναό της παρηγοριάς και της διαφυγής, που τρεκλίζουν ανάμεσα στην αξιοπρέπεια και την ασωτία, καθώς αναπολούν το παρελθόν και γυρίζουν την πλάτη στο μέλλον – οι θαμώνες πενθούν, ψελλίζοντας το κύκνειο άσμα για το χαμένο τους καταφύγιο. Το ελεγειακό πορτρέτο ενός κόσμου που σβήνει και χάνεται∙ ενός κόσμου από αναμνήσεις και ιστορίες που γεννιούνται και πεθαίνουν σε άδεια ποτήρια και τολύπες καπνού.
