Πέμπτη, 2 Μαΐου, 2024
spot_imgspot_imgspot_img

Top 5 This Week

spot_img

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

“Bell Antonio”: δωρεάν προβολή στον θερινό κινηματογράφο Απόλλων

Ένα νέο κινηματογραφικό αφιέρωμα εγκαινιάζει η κινηματογραφική λέσχη εργαζομένων ΕΡΤ3 και ΚΕΜΕΣ με θέμα «Παρερμηνείες». Την Δευτέρα 13 Απριλίου στο θερινό Απόλλων (τηλ. 2310828642) στις 21:15 την ταινία BELL’ ΑΝΤΟΝΙΟ.

Τέλη δεκαετίας του ’50 στη Σικελία. Ο Αντόνιο είναι ένας πανέμορφος νέος άνδρας μιας καλής αστικής οικογένειας. Αποτελεί το αντικείμενο του πόθου όλων των γυναικών. Ερωτεύεται τη Μπάρμπαρα, κόρη πλούσιας οικογένειας, την οποία και παντρεύεται. Περνάει πάνω από ένας χρόνος και ο γάμος τους παραμένει λευκός. Κατόπιν αιτήσεως θα ακυρωθεί  και αργότερα η κοπέλα θα παντρευτεί άλλον. Δεν είναι μόνον η πικρία που απομένει στον Αντόνιο, αλλά και το όλο κουτσομπολιό -περί ανικανότητας- που διακινείται στο μικρό τόπο. Παράλληλα, ο πατέρας του Αντόνιο γίνεται ψυχικά χάλια. Αργότερα, μια απρόσμενη εξέλιξη φέρνει ανατροπές.

Το  φίλμ θα προλογίσει ο Αλέξης Δερμεντζόγλου και η ανάλυση του οποίου θα διανεμηθεί στο κοινό,ενώ το πρόε συζήτηση θέμα με το τέλος της προβολής είναι «Τα κοινωνικά στερεότυπα στις κλειστές κοινωνίες».
Η θεματική «Παρερμηνείες» αφορά σε ταινίες που όσο παλιές κι αν είναι εκφράζουν έντονασύγχρονα συμπτώματα με ιστορίες και επιλογές που οδηγούνται αλλού εξαιτίας λαθεμένων αποκωδικοποιήσεων των γεγονότων.

Ασπρόμαυρο,  Ιταλία-Γαλλία 1960
Διάρκεια: 105´
Σκηνοθεσία: Μάουρο Μπολονίνι
Σενάριο: Πιέρ Πάολο Παζολίνι και Τζίνο Βισεντίνι (από το μυθιστόρημα του Βιταλιάνο Μπρανκάτι)
Παίζουν: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Κλαούντια Καρντινάλε, Πιέρ Μπρασέρ, Ρίνα Μορέλι, Τόμας Μίλιαν
Απέσπασε το Χρυσό Ιστίο στο Φεστιβάλ Λοκάρνο.

Η έντυπη κριτική που θα διανεμηθεί στο κοινό είναι η ακόλουθη:

Τέλη δεκαετίας του ’50 στη Σικελία. Ο Αντόνιο είναι ένας πανέμορφος νέος άνδρας μιας καλής αστικής οικογένειας. Αποτελεί το αντικείμενο του πόθου όλων των γυναικών. Ερωτεύεται τη Μπάρμπαρα, κόρη πλούσιας οικογένειας, την οποία και παντρεύεται. Περνάει πάνω από ένας χρόνος και ο γάμος τους παραμένει λευκός. Κατόπιν αιτήσεως θα ακυρωθεί  και αργότερα η κοπέλα θα παντρευτεί άλλον. Δεν είναι μόνον η πικρία που απομένει στον Αντόνιο, αλλά και το όλο κουτσομπολιό -περί ανικανότητας- που διακινείται στο μικρό τόπο. Παράλληλα, ο πατέρας του Αντόνιο γίνεται ψυχικά χάλια. Αργότερα, μια απρόσμενη εξέλιξη φέρνει ανατροπές.

ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ -  Πέντε «δυνατές» ταινίες του 64ου ΦΚΘ για τις ανθρώπινες σχέσεις

Από το γνωστό βιβλίο, ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι ετεροχρονίζει τη δράση: Από την εποχή του φασισμού, που είναι ο χρόνος του λογοτεχνήματος, μεταφέρει τη δράση στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Ωστόσο, παραμένει αυτή η αίσθηση και η αύρα του καθημερινού φασισμού κυκλοφορεί εύστοχα στην ταινία.
Ο Μπολονίνι, σε μια σπουδαία δημιουργία που «διατρυπά» και διασχίζει τα κινηματογραφικά είδη. Από την κοινωνική ηθογραφία φτάνουμε στη «μαύρη» σάτιρα με κατάληξη το ψυχολογικό κοινωνικό δράμα. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει και μεταφέρει ένα κλίμα πικρίας, απώλειας, ελλείποντος και μελαγχολίας.

Θα μπορούσαν να βγουν τόσα «διδακτικά» συμπεράσματα, τόσες «καταγγελίες», αλλά ευτυχώς η σκηνοθετική γραμμή είναι συμπαγής, αντιστέκεται σε ευκολίες με το σύνολο να κυριαρχεί. Μια ολοκληρωμένη ταινία, με  εξαιρετική φωτογραφία και γεμάτη με τη «μαύρη» αίσθηση του ατελέσφορου.
Ο τελικός συμβιβασμός αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία, δείχνοντας πως οι μικροκοινωνίες επιβάλλουν ένα δικό τους εθιμικό δίκαιο. Όλοι ταχτοποιημένοι, όλοι δικαιωμένοι, με ένα μοναδικό θύμα.
Σπουδαία συλλογική δουλειά, με υπέροχο και διεισδυτικό σενάριο, κομψή σκηνοθεσία, εξαιρετικά ντεκόρ και φωτογραφία. Εξαιρετικοί όλοι οι ρόλοι, αλλά προσωπικά θα ξεχωρίσω τον Γάλλο Πιέρ Μπρασέρ, που είναι στην κυριολεξία τραγικός και υπέροχος.

Φίλμ που πλησιάζουν την προβληματική και το στύλ του Bell’ Antonio είναι «Ο Χαφιές», του Ζάν-Πιέρ Μελβίλ,»Το συμβόλαιο των δολοφόνων» του Ζάκ Ντερέ,»Ένας υπέροχος κερατάς» του Αντόνιο Πιετράντζελο, «Μετά τα μεσάνυχτα» του Νίκολας Ρέγκ, «Το χέρι που σκοτώνει» του Άλφρεντ Χίτσκοκ, «Το πουλί με τα κρυστάλλινα φτερά» του Ντάριο Αρτζέντο και το «Έλα να πάρεις το καφέ σε μας» του Αλμπέρτο Λατουάντα.

Υ.Γ.:Για οποιαδήποτε έγκυρη,έγκαιρη και επικαιροποιημένη πληροφορία σχετικά με τις προβαλλόμενες ταινίες και τους συντελεστές της,να καταφεύγετε στο Kemesfacebook ή στο Kemeswordpress.com.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ